33 звычайная нядзеля
Евангелле (Мк 13, 24-32)
Езус сказаў сваім вучням: «У тыя дні пасля таго ўціску зацьміцца сонца, і месяц не дасць святла свайго. І зоркі будуць падаць з неба, і сілы нябесныя пахіснуцца. Тады ўбачаць Сына Чалавечага, які будзе ісці на аблоках з вялікай сілай і ў славе. Ён пашле тады Анёлаў сваіх і збярэ выбраных сваіх ад чатырох вятроў, ад краю зямлі да краю неба. Вучыцеся на прыкладзе смакоўніцы: калі галінка яе становіцца ўжо мяккай і распускаецца лісце, ведаеце, што блізка лета. Так і вы, калі ўбачыце, што адбываецца гэта, ведайце, што блізка Ён, пры дзвярах. Сапраўды кажу вам: не міне пакаленне гэтае, пакуль не адбудзецца ўсё гэта. Неба і зямля прамінуць, а словы Мае не прамінуць. А пра дзень той або гадзіну ніхто не ведае: ні Анёлы ў небе, ні Сын, а толькі Айцец».
КАМЕНТАРЫЙ
Кожны веруючы мае гарачае жаданне, сумуе, чакае, калі ён зможа ўбачыць Сына Чалавечага. Аднак для таго, каб гэта магло здзейсніцца, трэба, каб усё часовае, зямля і неба, устрасянулася так, што не затрымлівала б больш на сабе нашага зроку. Мы ўбачым Пана, які набліжаецца:
- калі навучымся быць свабоднымі ў адносінах да дабротаў гэтага свету;
- калі навучымся жыць непрамінальнымі каштоўнасцямі, якія паказвае сваімі словамі і прыкладам Езус, наш Пан.
Яго абяцанне надзейнае, хоць і змяшчае ў сабе таямніцу. Бог запрашае ўвайсці ў яе.
З кнігі кармэліцкіх разважанняў
“Szukać Jego towarzystwa”, т. 4, с. 312
вул. Герасіменкі 6/1
220047 Мінск
Сайт вікарыяту ў Беларусі
Партал Каталіцкага Касцёла ў Беларусі
Афіцыйны сайт ордэна
Курыя вікарыяту
Cайт Варшаўскай правінцыі
Сайт зроблены ў канструктары сайтаў WebWave